Kamu Çalışanlarına Yapılan Maaş Artırımı Yetersiz Görülüyor
MUSTAFA USTASI
Birleşik Kamu-İş Konfederasyonu Sinop İl Başkanı Celal Şahbenderoğlu, kamu çalışanlarına yapılan maaş zammı ile ilgili olarak; “Şu anda kamuda çalışanların büyük çoğunluğu açlık sınırında çalışıyor. Böyle bir gerçek var. Dolayısıyla bu tür artışlar bizi sevindiremez. Bunlar insanın yaşamasına yetmeyen paralar, Mevcut piyasa koşullarında hayatta kalabilmek, karnını doyurabilmek için insanın karnını doyurmak dışında bazı ihtiyaçlarını giderebilmesi söz konusu değil” dedi.
Birleşik Kamu-İş Konfederasyonu Sinop İl Başkanı Celal Şahbenderoğlu, maaş zammı ve kamu çalışanlarına yönelik eğitimlerle ilgili değerlendirmelerde bulundu.
“BU PARA İNSANLARA YETMEZ”
Celal Şahbenderoğlu dedi ki:
“Bu artışın kamu çalışanlarına yetmesi mümkün değil çünkü tabir yerindeyse enflasyonun bedelini ödedik. Biz eğitim emekçileri olarak Ocak ayında tüm memurlara yüzde 100 zam yapılsın dedik ama maalesef zam yapılmadı. Yetkili birliğin bu satış sözleşmesi nedeniyle şu anda kimse hak ettiği fiyatları alamıyor” dedi. Mevcut yaşam koşullarında insanların bu kadar parayı karşılayabilmesi mümkün değil. Çalışanlara lütuf olarak sunulan para aslında yoksulluk sınırıdır. Birleşik Kamu-İş’in yaptığı araştırmalarda, yoksulluk sınırında yükselme yaşandı. Bir de şu var ki, bugün memurlar 11-12 bin TL gibi fiyatlarla çalışıyorlar. Bunlara öğretmenler de dahildir. Kamuda çalışan insanların çoğu artık açlık sınırında çalışıyor. Böyle bir gerçeklik var. Dolayısıyla bu tür artışlara sevinmemiz mümkün değil. Bir insanın hayatta kalabilmesi için, olması gerekir. Bunlar onun piyasa koşullarında hayatta kalmasına, karnını doyurmasına yetecek kadar para değildir. Midenin beslenme dışında da bazı ihtiyaçlarını karşılayabilmesi tek başına söz konusu bile değildir. 20 yıl önce maaşımızla 2-3 yıl çalışarak araba aldığımız durumlardan bugün bir memur, yaklaşık hesaplarımıza göre eşiyle birlikte 15 yıl çalışmak zorunda. araba. Bu, bir insanın hayatının sonu anlamına gelir. Bizi en çok üzen nokta şu: Halkın eğitimine, eğitimine değer verilmiyor. Ne yazık ki, bu toplumdaki en tehlikeli ve en üzücü şey o. Biliyoruz ki devlet memuru olabilmek için yıllarca okul sıralarından geçmek, üniversite kapılarını dolaşmak ve yıllarca üniversitede okumak ve bir takım süreçlerden geçmek gerekiyor. üniversite bittikten sonra birçok ders ve unvan kazanın. Böyle bir hesap yaptığımızda kişi 25-30 yaşına geldiğinde iş sahibi oluyor. 25-30 yaşını doldurmuş bir kişi bu parayla iş buluyor ve çalışıyor. 15 yıl sonra araba sahibi olabiliyor. Yani tamamen insan hayatının heba edilmesiyle ilgili bir şey bu.
“ŞİMDİ TÜRKİYE’DE EĞİTİMİN OKUMAK İÇİN DEĞERİ YOKSA”
Türkiye’deki sorun bu. Ne yazık ki Türkiye’de eğitim ve okumanın hiçbir maliyeti yok. Ben bir öğretmenim ve ne yazık ki öğrencilerimize ‘üniversiteye gidin hayatınızı kurtarın’ demek komik bir cümle haline geldi. Çünkü görüyoruz ki Türkiye’de okumak, okumak ve üniversite bitirmek zaman kaybı. Direkt insan kılığında iş hayatına girip para kazanabilmeleri ama varlıklarını devam ettirebilmeleri daha mantıklı. Bu nedenle eğitimin maliyetini de öldürdüler.
“HERKESİN BORÇ YÜKÜ ARTIYOR”
Şu anda insanlar muhtemelen yıllardır biriktirdikleri parayı yiyorlar. Böyle bir durumdayız. Şu anda herkesin borç yükü artıyor ve kredi kartlarına yük biniyor. Kredi kartından para çekip diğer kredi kartı borcunu ödeyenler var. Bunun nereye kadar gideceğini kimse bilmiyor. Şu anda ülkemizin geri kalanı gibi borç içinde yaşıyoruz. Maalesef bireysel borcumuzda aşırı yüksek meblağlar oluştu. İnsanlar kredi çeker ve kredi borçlarını öderler. Biz o durumdayız. Bunu artık bir şey almak için değil, karınlarını doyurmak için yapıyorlar. Bu nokta gerçekten üzücü ve tehlikelidir. Bugün herkes bunun farkında. Çok değil 4-5 ay önce bir markete gidip 500 TL harcarken aldığınız eserler bugün biz markete gidip birebir aldığımızda 2 bin lira civarındaydı. Bu da demek oluyor ki şu an piyasa 4 kat arttı ama bizim fiyatlarımız maalesef bu şekilde artmadı. Bu yüzden herkes bir şekilde ödünç alarak çözmeye çalışıyor. Ama nereye varacağı bilinmiyor.
